Het triadisch ballet van Oskar Schlemmer is zijn beroemdste werk voor het theaterpodium en dit is meestal verbonden met het podium van het Bauhaus.
Zo weinig het te zien was tijdens de jaren twintig, zijn de beelden van het ballet vandaag verbonden met de reconstructies en nieuwe creaties van de jaren zestig en zeventig. Helaas zijn er tot op heden slechts twee van dergelijke pogingen geweest, die ook nu nog historisch zijn.
In plaats van een stijve één op één kostuumrecreatie zijn de kostuums zo geïnterpreteerd zoals Schlemmer ze eenvoudig en oorspronkelijk had ontwikkeld als een vergroting van balletkostuums en toneelfiguren (ook van het poppentheater). In plaats van geautomatiseerd, staren naar ontmenselijkte figuurtjes op een gemechaniseerde muziek kiest TRIAS als centraal thema het afbreken, de explosie en de fysieke vreugde en muzikale actie in het muziek- en danstheater. In plaats van een viering van de hoge constructieve Bauhaus-kunst, richt TRIAS zich op de clowneske en carnavaleske spanningen in Oskar Schlemmer's toegang tot het toneel.
TRIAS van het THEATER DER KLAENGE is een nieuwe interpretatie met de dans- en muzikale mogelijkheden van de 21ste eeuw. Het waagt zich in 2014/15 voor het eerst sinds bijna 40 jaar en meer dan 90 jaar na zijn première.
Trouwens, TRIAS wil niet min of meer de erfenis van de klassieke moderne kunst animeren, maar ook de geest van de "roaring twenties" en met de fysieke en muzikale technologieën van vandaag een hedendaags (Bauhaus) podiumfeest maken!
Het triadisch ballet was in die tijd een alternatief concept voor de expressionistische dans, in die tijd in Duitsland de favoriete moderne dans. TRIAS wordt op deze manier een alternatief concept voor vele vormen van actueel bepalende hedendaagse dansconcepten door het hedendaagse dans- en muziekvocabulaire in een andere vorm te gebruiken.
Voor de nieuwe interpretatie van het "triadischen ballet" van Oskar Schlemmer door het THEATER DER KLÄNGE in 2014/15 werd de componist en musicus Thomas Wansing door het theater gevraagd om een compleet nieuwe toneelmuziek te maken voor alle 12 zinnen van het ballet. De muziek werd geconcipieerd voor enkele onversterkte instrumenten (piano, solo-instrument, Percussie). Daarnaast was elk muziekgenre toegestaan (ook nieuwe speeltechnieken) dat direct met deze instrumenten kan worden gegenereerd. Dit altijd in directe afhankelijkheid of als ritme- en impulsengever voor de dansende figuurtjes. In de "abstracte" scènes wordt het geluid versterkt door zorgvuldig gebruik van elektronische modulaties van de instrumentale klanken. De muziek van componist Thomas Wansing werd virtueel als Korrepetitor op piano gecreëerd binnen de Ballet-repetities van het theater in de winter 14/15, gelijktijdig mede ontwikkeld en "op maat gemaakt" voor de afzonderlijke scènes. In de derde akte neemt de dansmuziek na de betreffende scène toe rond een kort deel in concertovorm dat ook in de live uitvoeringen wordt gegeven. Voor de opname op CD heeft de componist de instrumentale studio-opnames gedeeltelijk versterkt met geluidsvoorbeelden en extra percussie in de bewerking om meer dichtheid en diepte aan de klankimpressie te geven dan mogelijk is in het live stuk met 3 muzikanten.
